-
1 przekonanie
przekonanie n (-a) Überzeugung f;przekonania pl Anschauung f, Gesinnung f;dojść pf do przekonania zu der Überzeugung kommen;w moim przekonaniu meiner Ansicht nach;trafić pf do przekonania k-u jemanden überzeugen, jemandem einleuchten -
2 przekonanie
przekonanie [pʃɛkɔnaɲɛ] ntÜberzeugung f, Gesinnung fprzekonania polityczne/religijne politische/religiöse Gesinnungdojść do przekonania, że... zu der Überzeugung kommen, dass...nie mieć do kogoś/czegoś przekonania kein Vertrauen zu jdm/etw habentrafiać komuś do przekonania jdn überzeugen
См. также в других словарях:
nabożeństwo — Nie mieć do czegoś szczególnego, zbytniego nabożeństwa «nie mieć do czegoś przekonania, robić coś pod przymusem»: Robił, co mu kazano, ale nigdy nie miał do tej pracy zbytniego nabożeństwa. Roz bezp 1997 … Słownik frazeologiczny
przekonanie — n I 1. rzecz. od przekonać. 2. lm D. przekonanieań «sąd, zdanie oparte na przeświadczeniu o prawdziwości lub fałszywości czegoś, wyrobiony pogląd na coś; przeświadczenie, opinia» Chwiejne, głębokie, niezachwiane, ustalone, wyrobione przekonanie.… … Słownik języka polskiego
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
musieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, muszę, musiećsi, musiećsiał, musiećeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić coś, nie mając możliwości uniknięcia tego; nie mieć wyboru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdy musi umrzeć.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… … Słownik języka polskiego
szanować — ndk IV, szanowaćnuję, szanowaćnujesz, szanowaćnuj, szanowaćował, szanowaćowany 1. «odnosić się do kogoś, do czegoś z szacunkiem; poważać, czcić, cenić kogoś» Szanować kogo (za coś) jako uczciwego człowieka. Szanować czyjąś pracę, czyjeś… … Słownik języka polskiego
niby — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim. {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadza porównanie, tworzy wyrażenia porównawcze; jak, niczym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dom niby marzenie. Chłopak wysoki niby tyczka. Pływał w wodzie niby ryba. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
urojenie — n I 1. rzecz. od uroić. 2. «myśl, pragnienie trudne do urzeczywistnienia; wymysł, fantazja, mrzonka» Żyć urojeniami. Wyzbyć się urojeń. 3. zwykle w lm, psych. «fałszywe sądy, chorobliwe, nieuzasadnione przekonania nie ustępujące pod wpływem… … Słownik języka polskiego